Οι σοβαροί μπορεί να μην καταλάβουν ποτέ, όμως για μας η ευτυχία θα έχει πάντα κλαράκια μπλεγμένα στα μαλλιά της, βλεφαρίδες άσπρες από το αλάτι, γδαρμένα γόνατα και άρωμα αντηλιακού.
Θα βυθίζει λαίμαργα το πρόσωπο της σε φέτες καρπουζιού, θα σκαρφαλώνει στα πεύκα για να ψιθυρίσει στα τζιτζίκια, και τις νύχτες θα αποκοιμιέται στα βότσαλα προσπαθώντας να μετρήσει τα αστέρια.
Θα λαχανιάζει σε φιδογυριστούς χωματόδρομους κάτω από τον καυτό ήλιο, θα μεταμφιέζεται φορώντας τις αποχρώσεις ενός αφόρητα νοσταλγικού δειλινού, θα κυλιέται σαν σκύλος στη βρεγμένη άμμο και θα εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά για να στεγνώσει τα ανεξήγητα μεταμεσονύχτια δάκρυα μας.
Θα τραγουδάει παράφωνα, θα ερωτεύεται σχεδόν από πείσμα, θα επιμένει πως ο χρόνος έχει τρεις μήνες- Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο- και πως η ωριμότητα είναι ωφέλιμη μόνο για τα φρούτα, θα μιλάει αποκλειστικά με τετριμμένα καλοκαιρινά κλισέ και θα σχεδιάζει ευφήμερες αιώνιες αποδράσεις από τον πλανήτη Πραγματικότητα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment