Όνειρα που μένουν όνειρα και ταξίδια, ξεθωριασμένες γραμμές στον χάρτη μόνο, γιατί η κλεψύδρα άδειαζε από άμμο όσο εσύ νόμιζες πως ταξινομούσες κάθε κόκκο στην κατάλληλη προθήκη. Μην πεις μετά πως η ζωή σε αδίκησε- στη ζωή τίποτα δεν έρχεται τη σωστή στιγμή.
Κι εμείς, που τόσο ποθήσαμε να ανακαλύψουμε τι κρύβεται στην πάνω πλευρά των συννέφων, ξοδέψαμε τα χρόνια μας χτυπώντας τα φτερά μας στη λάσπη με την πρόφαση πως προσμέναμε τους απρόθυμους συνοδοιπόρους. Όμως ποτέ κανένας Άλλος δεν έφταιξε για τα δικά μας αδιέξοδα.
No comments:
Post a Comment