Αν ήξερες στ’ αλήθεια να ονειρεύεσαι, θα μισόκλεινες σαν γάτα τα μάτια σου στον ήλιο του απομεσήμερου χωρίς να φοβάσαι τις αλήθειες του ύπνου.

Δεν θα σώριαζες ασυναίσθητα το ένα άλλοθι πάνω στο άλλο. Δεν θα σκόρπιζες γύρω σου ακονισμένες φράσεις που πληγώνουν βαθιά.

Αλλά βλέπεις, κανείς ποτέ δε σου έμαθε ότι πίσω από τις βαριές πόρτες του κάστρου σου δεν κρύβονται στρατιές με εχθρικές διαθέσεις και πολιορκητικούς κριούς.

Είναι μόνο οι άνθρωποι που λαχταράνε να σε αγγιξουν.