Μονόδρομος

Εξαιτίας κάποιου λάθους στους υπολογισμούς, η άμαξα γίνεται ξανά κολοκύθα πριν καν φτάσει στον προορισμό της.

Ο έρωτας είναι πάντα πολύ σοβαρή υπόθεση όταν συμβαίνει σε μας και ένα παλιό τετριμμένο αστείο όταν συμβαίνει στους άλλους.

Και κάπου ένα παιδί βάζει τα κλάμματα γιατί οι μεγάλοι του αποκαλύπτουν πως καλές νεράιδες δεν υπάρχουν.

Οι ονειροπόλοι αυτού του κόσμου αργά ή γρήγορα καταλήγουν σκαρφαλωμένοι στο κιγκλίδωμα μιας γέφυρας να κοιτάζουν γοητευμένοι το νερό ή μόνοι με ένα περίστροφο στο χέρι στο δωμάτιο ενός φτηνού ξενοδοχείου.

Κι εμείς, οι φανατικοί επιζώντες, ανταλλάξαμε χρόνια πριν τον εύθραυστο πυρήνα μας με μια ψυχρή ατσάλινη σφαίρα. Γι’ αυτό η απογοήτευση έχει πάντα μεταλλική γεύση στο στόμα μας.

Μόνο που κάπως πρέπει να μας ξεγέλασαν στο χειρουργείο και οι νευρικές απολήξεις παρέμειναν άθικτες. Ετσι ακόμα νιώθουμε πόνο, όμως δεν μπορούμε πια να ελπίζουμε στην ανακούφιση ενός πρόωρου θανάτου από μελαγχολία.

Όπως είχε πει ο Νίτσε, αγαπάμε τη ζωή όχι επειδή έχουμε συνηθίσει να ζούμε, αλλά επειδή έχουμε συνηθίσει να αγαπάμε.